Sitodruk
Sitodruk, czyli inaczej druk sitowy jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych technik druku. Polega ona na wykorzystaniu formy drukowej w postaci szablonu z nałożoną na niego drobną siatką. Siatka może być wykonana z tkaniny, metalowych drutów lub z włókien syntetycznych. Odbitka stworzona przy użyciu sitodruku jest wykonywana poprzez przetłaczania farby przez matrycę.
Siatka sitodrukowa jest zazwyczaj prostokątną ramą, obecnie wykonywaną najczęściej z aluminium, na której napięte jest sito, wykonane z metalu lub włókien sztucznych. Najbardziej rozpowszechnione są siatki, których oczka mają średnicę około 40 mikrometrów. Tak dobrany rozmiar umożliwia zarówno odpowiednie przepuszczanie farby drukarskiej, jak również zachowanie odpowiedniej jakości odbitki. Forma drukowa jest przygotowywana poprzez wykonanie szablonu, który zakrywa miejsca niedrukowane, tak aby farba przez nie nie przeniknęła. Sposób zablokowania otworów jest ściśle związany z przeznaczeniem druku, rodzajem farby, gęstości sita oraz materiałem, na którym ma być wykonana odbitka.
Najczęściej stosowaną techniką tworzenia szablonu jest powlekanie siatki drukowej emulsją światłoczułą, naświetlaną po wyschnięciu w kopioramie, gdzie jest ona wywoływana, a nieutrwalone fragmenty są wypłukiwane. Tak wysuszona siatka jest gotowa do tego aby rozpocząć drukowanie. Oprócz tego w mniejszych projektach często korzysta się z ręcznego nanoszenia odpowiednich roztworów na sito, które po zaschnięciu tworzą warstwę nieprzepuszczalną dla farby drukarskiej. Ponadto często stosuje się także szablony wycięte z specjalnie do tego przystosowanej folii.
Proces drukowania z użyciem siatki drukowej polega na przetłaczaniu farby na materiał, przez siatkę. Czynność ta może być wykonywana ręcznie lub za pomocą pras sitodrukowych. Jakość wykonanego druku zależy głównie od gęstości użytej siatki, jednak nawet pomimo używania wysokiej jakości materiałów, pozostaje ona gorsza niż ta, która jest osiągalna dla innych technik, m.in. takich jak druk offsetowy.