Algrafia
Algrafia, zwana inaczej aluminografią, jest jedną z najstarszych znanych w świecie technik druku płaskiego, opracowaną pod koniec XIX wieku. I choć obecnie bywa wykorzystywana wyłącznie jako technika artystyczna, to dawniej pełniła bardzo ważną rolę w przemyśle drukarskim, zajmującym się m.in. produkcją map.
Podstawowym tworzywem wykorzystywanym w tej technice jest płyta aluminiowa, która podlega szeregowi zabiegów. Po jej uprzednim oszlifowaniu, ziarnowaniu i pokryciu światłoczułym materiałem, na płytę nanosi się rysunek. Powstałe w ten sposób obrazy odznaczają się dużym stopniem gradacji koloru oaz uzyskują efekt rysunku ołówkiem. Odbitki można wykonać w prasach litograficznych, miedziorytniczych i offsetowych.
Algrafia jest odmianą litografii, która jako główne tworzywo do wykonywania rysunków od przyszłe odbitki wykorzystuje specjalny kamień litograficzny.
Algrafia dawniej była cenna techniką przemysłową, szeroko wykorzystywaną w procesie drukowania wymagającego szczególnej precyzji, w tym m.in. map. Technika pozwala także na druk wielokolorowy, co znacznie podwyższało jej popularność.
Z osiągnięć algrafii chętnie korzystali Leon Wyczółkowski oraz Teodor Axentowicz, wybitni polscy malarze i graficy.