Blue box
Z chroma key, nazywanym powszechnie greenscreenem i blue boxem, spotyka się większość osób, profesjonalnie zajmujących się fotografią oraz filmem. To technika obróbki obrazu, stosowana od lat 30 XX wieku.
Na czym polega obróbka w technice greenscreen i blue box?
Greenscreen oraz bluebox umożliwiają podmienienie jednolitego tła na dowolny podkład.
Technika polega na wykluczeniu koloru, zdefiniowanego w przestrzeni barw RGB. W efekcie kolor zastosowany w tle staje się przezroczysty.
Z tego powodu chroma key jest powszechnie stosowany przy sesjach zdjęciowych oraz produkcji filmów. W greenscreenie wykorzystywana jest jedna płaszczyzna, a w przypadku bluescreena kilka.
Warto podkreślić, że ich nazwy są umowne. Używać można zarówno tła składającego się z kilku płaszczyzn, czyli boxa w kolorze zielonym, jak i bluescreena.
Chroma key zastosowano po raz pierwszy w filmie The Thief of Bagdad, który w 1940 roku otrzymał Oscara w kategorii efekty specjalne.
Obecnie cały proces zamiany tła na inny obraz przebiega w dużej mierze automatycznie. Przeprowadzany jest za pomocą programów do edycji.
Kolor greenscreena
Mimo że kolor greenscreena i blue boxa wydaje się oczywisty ze względu na nazwę techniki, teoretycznie tło może mieć również inną barwę. Najważniejsze jest, żeby kolor jak najbardziej różnił się od odcienia ludzkiej skóry.
To właśnie z tego powodu najczęściej używany jest kolor zielony i niebieski, które jako elementy przestrzeni barw RGB, najbardziej odróżniają się od naturalnego koloru skóry.
W trakcie realizacji produkcji filmowej lub zdjęć aktorzy nie mogą nosić ubrań oraz używać rekwizytów w kolorze tła. W przeciwnym razie także te elementy znikną w trakcie obróbki.
Ubrania lub elementy odzieży w kolorach tła są stosowane do uzyskania w filmach efektu niewidzialności, np. w sytuacji, gdy bohater zakłada czapkę niewidkę.
Oprócz określonego koloru ważne jest również, żeby tło było maksymalnie jednolite. Niewskazane jest używanie błyszczących elementów, materiałów odbijających silnie światło. Należy unikać również zagnieceń i zabrudzeń. Wszystkie zakłócenia mogą wpłynąć na końcowy efekt i wymagać dodatkowej obróbki.
Niezbędne jest również odpowiednie, równomierne oświetlenie sceny. Cienie, podobnie jak inne zakłócenia, mogą naruszyć finalny obraz. Nieskazana jest również zbyt duża ilość światła. Nadmierne oświetlenie może skutkować efektem Colorspill, który również wymaga dodatkowej edycji w postprodukcji.
Kiedy stosować blue box, a kiedy greenscreen?
Kolor użytego tła zależy w dużej mierze od zamysłu realizowanej produkcji. W przypadku, gdy występujący przed aparatem lub kamerą aktorzy ubrani są w zielone ubrania, użyć należy bluescreena. Gdy produkcja wymaga odzieży i rekwizytów w kolorze niebieskim, odpowiedni dla tła będzie kolor zielony.
Wybór między dwoma kolorami zależy również od użytej technologii. W przypadku lustrzanki lub kamery cyfrowej lepiej sprawdza się greenscreen, ponieważ współczesny sprzęt jest bardziej wrażliwy na kolor zielony.
Aparaty analogowe są natomiast bardziej czułe na odcienie niebieskiego. Przy użyciu takiego sprzętu lepiej zastosować blue box lub bluescreen.