Cel-shading
Cel-shading, nazywany także toon shading jest jedną z technik renderowania, imitującą styl ręcznego rysowania obiektów. Jest więc to technika niefotorealistyczna. Nie naśladuje ona rzeczywistego wyglądu przedmiotów. Technika ta jest najczęściej używana do tworzenia komiksów, kreskówek lub innych filmów czy gier komputerowych, gdzie taki rodzaj grafiki jest szczególnie pożądany. Pomimo pozornej prostoty, proces renderowania cel-shading jest dość złożony. Nazwa tej techniki pochodzi od przezroczystych arkuszy octanowych, nazywanych po angielski cel, które były używane kiedyś do tworzenia animacji w podobnym stylu, tradycyjną metodą.
Modelowanie obiektów renderowanych techniką cel-shading nie różni się od standardowych procesów modelowania 3D i przebiega jednakowo. Głównie różnice pojawiają się dopiero w momencie renderowania obiektu i wyświetlania go na ekranie komputera. W przeciwieństwie do innych technik, w cel-shadingu, silnik renderujący nie wybiera wszystkich odcieni koloru, a jedynie kilka do narysowania modelu. Z tego też względu obiekty nie sprawiają wrażenia trójwymiarowych i wydają się płaskie. Proces ten jednak nie jest równoznaczny z wybraniem odpowiednich odcieni tekstury. W takim wypadku padające światło lub inne efekty środowiska mogłyby spowodować nieoczekiwane efekty, w postaci przekłamań głębi i podwójnego cieniowania obiektu.
W cel-shadingu proces renderowania obiektu rozpoczyna się od zakreślania jego kontur, a następnie usuwania niewidocznych powierzchni metodą odwróconych trójkątów. Kolejnym etapem jest rysowanie ich boków na czarno, z niewielkim przesunięciem, celem pogrubienia linii. Sprawia to, że ogólny kształt obiektu jest widoczny na czarno, dzięki czemu możliwe jest wyświetlenie jego konturów, co jest charakterystycznym elementem techniki cel-shading.