Drukarka laserowa
Drukarka laserowa jest urządzeniem przeznaczonym do drukowania dokumentów czy zdjęć, wykorzystującą do procesu laser. Drukarki laserowe, w porównaniu z atramentowymi, oferują znacznie lepszą jakość i trwałość wydruku.
Zasada działania jest prosta i opiera się na elektrostatyce. Podobna jest również do działania kserokopiarek. W środku drukarki znajduje się bęben pokryty światłoczułym materiałem, takim jak selen czy krzem (cztery bębny w drukarce laserowej kolorowej, wraz z czterema tonerami i laserami). W momencie wydruku dane przesyłane są z komputera do drukarki, a następnie przetwarzane są przez RIP – procesor obrazu rastrowego, który moduluje światło lasera padające na bęben, powodując jego naładowanie elektrostatyczne, a powstałe z kolei pole elektrostatyczne przyciąga drobinki tonera. Pomocą tutaj służy również ferromagnetyk w postaci drobnego proszku, który zbliża ów cząstki do naelektryzowanego bębna. Laser, a raczej jego światło, odbija się przez znajdujące się w urządzeniu obracające się lustro i trafia na bęben. W punktach, gdzie pada światło lasera, zmienia się ładunek elektrostatyczny (zanika w całości) co powoduje, że w tych miejscach cząsteczki tonera nie przyczepiają się. Właśnie w ten sposób powstaje na bębnie obraz, który z kolei kopiowany jest na kartkę papieru. W drukarce znajduje się również urządzenie zwane fuserem (minimum dwa wałki grzewcze), która odpowiada za utrwalenie cząstek tonera na kartce za pomocą wytwarzanego ciepła w wysokości około 200 stopni Celsjusza.
Opisany wyżej proces zachodzi w drukarkach laserowych monochromatycznych. Jeśli chodzi o kolorowe, światłoczuły bęben jest po kolei naświetlany oraz drukowane są po kolei kolejne barwy składowe (stąd wspomniane wyżej 4 tonery posiadające zestaw podstawowych kolorów, tzw. CMYK – cyjan, magenta, żółty, czarny).
Pierwszą drukarką laserową powstałą w 1977 roku była drukarka Xerox 9700 firmy Xerox, założonej w 1906 roku w Norwalk. To właśnie ta firma, jako pierwsza, w 1959 roku rozpoczęła sprzedaż fotokopiarek. Warto również wspomnieć, że w latach 70-tych powstał ośrodek badawczy o nazwie Xerox PARC, gdzie zbudowano np. Ethernet czy Xerox Alto – pierwszy na świecie komputer osobisty posiadający interfejs graficzny obsługujący m.in. drukarki laserowe czy mysz komputerową posiadającą trzy przyciski. Gabaryty Xerox 9700 były znaczne, gdyż mieściła się w całym pokoju. I pomimo że jej możliwości nie były jak na dzisiejsze czasy imponujące, wtedy zadziwiała – drukowała 120 stron na minutę, każda w rozdzielczości 300 dpi, posiadała opcję druku dwustronnego, także drukowała w jednym kolorze.
Kolejną drukarką laserową była drukarka skonstruowana przez firmę Hawlett-Packard, a nazywała się LaserJet Classic i kosztowała około 3500 dolarów. Dedykowana była coraz śmielej się pojawiającym na rynku komputerom osobistym. Posiadała pamięć 128 kB, również posiadała rozdzielczość 300 dpi, a łączyła się z komputerem za pomocą interfejsu RS 232 C. Popyt na ten rodzaj drukarek zwęszyły i inne firmy, w tym Canon, wydając na świat swoje modele. Kolorowe drukarki laserowe nie istniały do roku 1993, kiedy to QMS, firma założona w 1977 roku przez Jima Busby wyprodukowała pierwsze takie urządzenie. Obecnie drukarki laserowe, zarówno monochromatyczne, jak i kolorowe, są bardzo popularnymi urządzeniami, które można dostać w rozsądnych cenach.