Ekrany LED, QLED i OLED – czym się różnią?
Pierwsze telewizory pojawiły się już na początku lat 30. XX wieku. Jednak przez niemal cały ubiegły wiek nie zmieniły się zbyt wiele. Telewizory w tamtym okresie opierały się na technologii CRT, a więc kineskopie. Cechowały się raczej niską rozdzielczością i działały w oparciu o sygnał analogowy. Początkowo obraz był czarno-biały. Od roku 1955 w sklepach zaczęły pojawiać się telewizory kolorowe. Pierwszy model z płaskim kineskopem powstał w roku 1985. Wyprodukowała go firma Panasonic, która wówczas działała pod nazwą Matsushita Electric.
Technologia kineskopowa oparta była na naświetlaniu ekrany za pomocą wiązki elektronów. Obraz z ekranów CRT miał doskonałe kolory, ale nie można było ograniczyć wielkości samych telewizorów. Dzisiaj telewizory tego typu odeszły w zapomnienie na rzecz płaskich modeli w technologii LED, QLED i OLED.
Obecnie większość telewizorów sprzedawanych w sklepach to modele LCD – Liquid Cristal Display. Wyświetlacze tego typu znaleźć można zresztą i w innych urządzeniach. Wykorzystuje ona ciekłe kryształy. Przy czym warstwa ciekłego kryształu w zależności od wartości napięcia elektrycznego jest bardziej lub mniej przezroczysta. Układy elektroniczne z kolei włączają i wyłączają piksele. Taka matryca sama nie świeci, trzeba ją podświetlić. Obecnie odpowiedzialne są za to diody ledowe. Dawniej stosowano zwykłe świetlówki. Tym samym ekrany LED to nic innego jak ekrany LCD z podświetleniem LED.
Diody LED są przy tym najczęściej umieszczane wzdłuż bocznych krawędzi ekranu (EDGE LED), co sprawia, że telewizory są bardzo smukłe. Najnowocześniejsze modele są wyposażone w tzw. pełne podświetlenie LED (FALD). W tym przypadku diody ledowe znajdują się nie po bokach wyświetlacza, ale za nim. Tworzą niemal 200 stref, które podświetlają fragmenty ekranu. Telewizory posiadają tym samym dobry kontrast i świetnie odwzorowują kolory.
Technologia QLED jest po prostu rozwinięciem LCD. Telewizory w tym przypadku posiadają specjalną warstwę kropek kwantowych – Quantum Dots. Nanocząsteczki sprawiają, że na ekranie jest więcej barw i są one bardziej naturalne. Na telewizory tego rodzaju stawia od wielu lat przede wszystkim firma Samsung.
Ostatnim rozwiązaniem są ekrany OLED. W tym przypadku pojedyncze diody organiczne tworzą piksele. Każdy piksel świeci więc niezależnie od innych. Telewizory wykorzystujące technologie OLED są bardzo cienkie, bo nie wymagają zastosowania dodatkowego podświetlenia. Wciąż jednak są drogie w produkcji. Do wszystkich telewizorów OLED na rynku ekrany dostarcza obecnie jedna firma – LG Display. W sprzedaży są tylko modele 55, 66 i 77- calowe. Technologia OLED ma wiele zalet. Wyróżnia się nieograniczonym kontrastem i wysoką jakością czerni. Żywotność panelu wynosi obecnie 100 tysięcy godzin. Trzeba jednak uważać na wypalenie, do którego może dojść wówczas, gdy zbyt długo doświetla się te same obrazy statyczne np. logo stacji czy paski informacyjne. Wszystko wskazuje na to, że to właśnie do telewizorów OLED będzie należeć przyszłość.